Koşuyorum ,saatler beni geçsin ben saatleri,yılları alt edeyim istiyorum...Kaçırmayayım hayatı,ıskalamayım tüm maceraları ....En çok ben sevileyim,en çok ben seveyim istiyorum...Hayatım karman çorman,darmadağın....Bir yol ayrımının tam ortasındayım...Nereye gidersem gideyim hepsi benim yolum,benim çıkmazlarım.....Biliyorum az çok beni neyin beklediğini....Hangi dönemeçlerde neyin karşıma çıkacağını,hangi engellerin beni tarumar edeceğini,hangi ödüllerin mutlu edebileceğini.....Sahip olabilir miyim hayallerime,ona....Karanlığa küfretmek yerine ufak bir ışık yakmak her zaman daha iyidir teorisinden yola çıkarak çarpışıyorum beni sevmeyenlerle omuzuma beni seven melekleri alarak....Hep aynı kabusu görüyorum...Bir tünele girmişim çıkışım yok,alevler içinde kalmışım...Biliyorum beni buradan bir çift el çıkarır....Haksızlık mı ettim ona bu kadar anlam yükleyerek???Gelir mi acaba???Çıkartır mı beni buradan?Yoksa karşıma geçip her zaman ki gibi son anda kaçar mı???Koş......Çık tünelden aydınlığa....Sana dost yoktur senden başka....