ZAMAN

Zaman tartışmasız hayatımızdan en hızlı akıp giden tek süreç.....Bir doğduk,bir çocuk olduk,bir büyüdük,sevdalandık,örselendik,tökezlendik,düştük,yine kalktık,yaş aldık,yaşlandık......Ve sona doğru hepimiz istisnasız bir şeyleri eksik bıraktık....Boğazımızda bir yudum hep orada tamamlanmayı beklerken hep erteledik...Bugün olmaz,yarın dedik,yarını öbür güne yuvarladık.....Bazen mutlu olduk,bazen mutsuz.....Dibin dibini yaşarken ayağa kalktık ,yine aynı hataları kaldığı yerden yapmaya devam ettik...Bir de baktık ki saçlarımızda beyazlar çoğalmış,istekler son bulmamış ,hep ertelenmiş,gönül hep olmayanı istemiş...Büyüdük derken aslında kalbimizdeki muzur çocuk hep aynı kalmış....Bazen arkadaşlıklar yarım kalmış,bazen sevdalarımız yanımızdan geçip gitmiş,bazen kendimizi dünyanın merkezi zannederken bir toz zerresi kadar önemimiz yokmuş bunu idrak etmişiz...

Büyümek neden bu kadar önemli ???Niçin 60 yaşında da 5 yaşındaki isteklerimiz yapamıyoruz...Veya bir son varsa eğer hayat yanımızdan geçip giderken biz hayatımıza el sallayıp dalgamızı geçebiliyor muyuz?? Keşkeleri unutup akışta kalmak başarısızlık mı yoksa şükredip elimizdekiyle yetinmek bir erdem mi???

Yaşadım,yaş alıyorum ve hatalarımı seviyorum.....Yanımdaki o küçük kıza gülümseyerek bakıyorum her düştüğünde....