23 Ocak 2011 Pazar

Yüzüne her dokunduğumda çizgilerini sevdim.Onlar geçmişinin bir parçasıydı.Bana ait olmayan geçmişinin.....Saçının her beyaz telinde kayboldum.....Sana coşkuyla sarıldığım her an kalbim parçalara bölündü.Hem tam oldum ,hem bir yanım hep eksik kaldı.....Gözünün içine baktığım her an istedim ki sadece ben de kal......Olmadı,başaramadım.....Hani sinirlendiğin zaman şakağındaki bir damar atar ya o noktaya gelmenden hep çok korktum.O kadar sevdim ki seni bana söylediğin her tutarsız sözde yalanını yüzüne vuramadım.Kalın siyah bir çarşafla örttüm tüm söylenenleri,kulaklarımı tıkadım tüm uyarılara.....Tek inandığım,tek güvendiğim sen ol istedim......Her şeyi ardımızda bırakmak,seni hayatımın sonuna kadar korumak ve kollamak,mutlu etmek istedim.Olmadı,başaramadım...........Seni kalbindeki yeni bir heyecana salıverdim....Kadife perdeleri kapattım bugün......Bir daha hiç açmamak üzere.....

1 Ocak 2011 Cumartesi

Miras

Son dakikalarıydı yaşlı adamın......Artık vücudu da aklı da gitmekten yanaydı...Yatağının başucunda kızı,oğlu gibi sevdiği damadı,gelini,torunları toplanmıştı.Bir tek olmayan hayırsız oğluydu.Bir vergi borcu için kaçmış senelerce ülkeye giriş yapamamıştı...En güvendiği çocuğu onun için hep bir yük olmuştu.Gözleri damadında kenetlendi.30 senedir damadıydı bu adam.Kızı onu ilk getirdiğinde eve gençti.Annesi babası yoktu.O yüzden kol kanat germişti ona.Damadı da ona saygıda kusur etmemişti.Ama yine de biliyordu onun kızını defalarca aldattığını.Hep sineye çekmişti.Kızı üzülmesin diye....İyi bir adamdı ama zaafları vardı.Tıpkı kendi zaafları olduğu gibi.O da karısını aldatmıştı.Hem de gayrimeşru bir çocuğu vardı.Ailenin bilmediği ....Artık çok geç olmadan söylemesi gerekiyordu.Mirasından diğer oğlunun da pay alması gerekiyordu.Yaklaş dedi damadına......

Damadı biraz daha eğildi.....Bir oğlum var.Ona da mirastan pay vereceksiniz.Damadı irkildi.Tam artık rahat nefes alabilirim diye düşünürken bu da nereden çıktı şimdi dedi?Bu evlilik 30 yılda onu çok rahatsız etmişti.Ama kayınpeder korkusundan hiç adım atamamıştı.Hayatttaki özgüvenini bu yaşlı adama borçluydu.Annesi ,babası öldüğünde ona paranın musluklarını açmış o da doğrusu çalışmış,çabalamış bir imparatorluk yaratmıştı.Bu yüzden gidememişti sevdiği kadına.Uzun ve zorlu bir mesafe kat etmişti.

Ona git ve oğlumu bul.Miras bölünsün....Acı acı gülümsedi.Bunu herkeslerden nasıl gizledi bu adam bunca sene diye düşündü.Kendi kalbi özlerken kapatamadığı hesapların yükünü taşıyamamıştı.Birden bu adamı ne kadar sevdiğini anladı .Niçin benzer olduklarını?Suratında gidişin izleri vardı......Sen rahat ol onu bulacağım ve mirası paylaştıracağım dedi......

Gitmeliydi ve onu bulmalıydı tıpkı yıllar önce kendi kızını annesinde bıraktığı gibi......Bu sefer hesapları kapatmalıydı...........