13 Ocak 2010 Çarşamba

Ben dostlarımı ne kalbimle ne de aklımla severim.

Olur ya

Kalp durur...

Akıl unutur...

Ben dostlarımı ruhumla severim.

O ne durur ,ne de unutur.

Mevlananın bu güzel sözlerini bir ölüm ilanında okumuştum bundan bir hafta önce.Gidenin arkasından dostlar tarafından söylenebilecek en güzel cümleler bunlar bence.Öyle ya kalplerimiz ve aklımız bize zaman zaman ihanet edebilir.Ruhumuzu temiz tutmayı başarabilirsek bu kirli dünyada yıllar sonra bile hatırlanabiliriz herkes tarafından.Biz olarak kalalım ve ruhlarımızı arındıralım kirden,lekeden,yalan ve riyadan......

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder