17 Aralık 2010 Cuma

kol düğmeleri

Etrafına bakındı........Bu eski evde artık satılacak hiç bir şeyi kalmamıştı.Karısı terketmiş,eski iş arkadaşları aramaz olmuştu.Bir zamanların kelli felli iş adamı artık insan içine çıkamaz olmuştu.İş hayatında verdiği yanlış kararlar,alkol,kötü alışkanlıklar sonu hızlandırmıştı....Düşenin dostu olmaz boşuna dememişler diye düşündü...Akrabaları bile artık telefonlara çıkmaz olmuştu.Oysa ki istediği sadece bir dost muhabbetiydi.Gözü camı kırılmış bir çerçevedeki eşinin fotoğrafına takıldı.O da gitmişti.Oysa ki ne kadar çok sevmişti onu.İyi kadındı ama rahat bir hayata alışmıştı ve azla yetinmek istemiyordu nicedir.

İş de bulamıyordu.Açtı ve üşüyordu.Bir çorba içebilecek param olsaydı keşke diye düşündü.Pencereye kadar ilerledi.Dünyayla ilişkisini kopartalı o kadar uzun zaman olmuştu ki....Herkes için hayat devam ediyordu oysa.....İnsanlar koştura koştura yeni yıl alışverişine çıkmışlardı.Yeni sene eskisinden daha mı iyi olacaktı sanki?Umut kalmadıktan sonra....Karın yağışı hızlanmıştı....Bu beyaz yağışın gerisinde eski bir hayal gördü.İsviçre de bir dağ kasabasındaydı.Ne çok gelirdi bir zamanlar buraya.....Bu sefer yine iş için gelmişti....Ekibiyle beraber bir fuar için....Gözleri ekibin en genç üyesine takıldı....Çok gençti,ama çalışkandı.Ekibe yeni bir enerji getirmişti.Tek problem kadın olmasıydı.Şirkette çalışan tek kadındı ve o eski kafalı bir adamdı.Garip bir kızdı ,kimseyle konuşmazdı,duvarları olan,mesafeli....Son toplantıda kol düğmeleri satalım diye tutturmuştu.Oysa ki kim kol düğmeleri kullanıyordu artık?Kol düğmeleri özeldir .İnsanların eskiyi hatırlamaya ihtiyacı var demişti...Proje hakikaten çok tutmuş.İsviçre de ki fuarda en fazla satılan ürün olmuştu.

Fuarın üzerinden 6 ay geçmişti.Bir sabah toplantısında ben artık ayrılıyorum demişti satış ekibine.....Geldiği gibi sessizce gitmek istiyordu.Gitmeden odama gelmişti.Elinde bir hediye ile.....Size çok teşekkür ediyorum bu şirkette sizden çok şey öğrendim bu hep beni hatırlamanız için.........Siz çok zor zamanımda beni işe aldınız.Umarım bu hediye de bir gün size zor durumda kaldığınızda yardımcı olur.Paketin içinden çok önemli bir markanın gümüş kol düğmeleri çıkmıştı.

Birden hediyeyi hatırladı.Dolabı hızla açtı.Evet duruyordu ......Birden ağlamaya başladı...Allahım iyilik yap iyilik bul boşuna dememişler....Çorbanın kokusuyla keyiflenmişti.....Teşekkürler buğulu gözlü küçük kadın umarım bir yerlerde hayat sana hep iyi davranır............

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder