Yüreğine güvendiğimiz adamlara,kadınlara,insanlara neler oluyor?Neden bunca yaşadığımız olaylar,kısır döngüleri,trajediler.......Güvendiğimiz eller neden yarı yolda bizi havada bırakıyorlar?En mahrem ,duygu ve düşüncelerimizi paylaştığımız insanlar neden yıllarca bekleyip,en ummadığınız anda bir intikam ateşine düşüyorlar?Yaşarken niye öldürürler insanları?Bütün çektiklerimizi çöpe mi atmalıyız?Nerede bize büyürken öğretilen erdemli olmak,vicdanlı olmak,küçüğü ezmemek davranış biçimleri?Yoksa bir Semiramis Pekkan şarkısında olduğu gibi bize hep yalan mı söylediler?Kaderden bahsetmediler mi?Ufacık bir vicdan kırıntısı kaldı mı yüreğinizde?Düşene el uzatmak ne zamandır aptallıkla eş değerde?Daha çok paran,malın mülkün var diye daha mı güçlüsün?Artık öğrettiler mi sana da gardını almayı,dostunu arkadan vurmayı,yalan söylemeyi.......Alkış......Artık büyüdün....Çok geç olmadan rollerinizi ezberleyin çıkın sahneye.....